Deze sculptuur is op een heel onopvallende plaats aangebracht in het hofje van Meerten Verhoffstraat. De kunstenaar heeft ter plaatse van de ingang van het hofje waar de vuilcontainers staan 4 wanden versiert met metalen figuren.
Omschrijving: sculptuur met figuren aan muur
Hoogte: ca. 2 meter
Lengte: ca. 13 meter
Materiaal: ijzer
Locatie: Meerten Verhoffstraat 9 (ingang hofje)
Het beeld staat in een plantsoen tegenover het voormalige gemeentehuis. Het symboliseert de cultuurverandering van Teteringen. Het verbeeldt onmiskenbaar een authentieke Teteringse boerin. Maar de ongewoon uitvoerige tekst op de sokkel heeft kennelijk de bijbedoeling de importbevolking een cultuurhistorisch lesje te leren. Wie zijn identiteit zo nadrukkelijk onder woorden moet brengen is haar waarschijnlijk definitief kwijt. Want dit beeld, de supermarktachtige Boerenbondvestiging en de monumentale boerderijen maken eerder duidelijk dat Teteringen al lang geen plattelandsgemeenschap meer is.
Naam: Teteringse Boerin
Omschrijving: beeld van boerin
Kunstenaar: Niek van Leest – RKD
Materiaal: brons
Hoogte: 1,5 meter
Jaar: 6 oktober 1990
Opschrift: “TETERINGSE BOERIN” onthuld op 6 okt. 1990 als verwijzing naar de oorsprong van teteringen als agrarische samenleving en als symbool van de Teteringse identiteit.
Gesigneerd: Niek v Leest / 1990
Locatie: t.o. Hoeveneind 1
Het beeld staat enigszins verscholen op het binnenpleintje aan de achterzijde van het Surplus woonzorgcentrum.
De titel van dit kunstwerk – drie vlinders – is bij weinigen bekend. Het vraagt ook de nodige fantasie van de toeschouwer om in de grote gebogen vormen de vleugels van deze ongewervelde dieren te herkennen. De Bredase beeldhouwer Charles Lous heeft ook nooit bedoeld een natuurgetrouwe weergave te maken. Bij dit werk heeft hij zich laten inspireren door deze opvallende insecten, door de sierlijkheid, de gratie en het lijnenspel van vlinders. Zijn uitdaging was dit te vangen in steen. Hij zocht een tegenwicht voor het stereotiepe beeld van de bewoners van wat toen nog een bejaardenhuis heette. Oudere mensen, in de herfst van hun leven, hadden volgens hem behoefte aan speelse en vrolijke vormen.
Bij de bouw van ‘De Donk’ in 1969-70 werden de kosten van een kunstwerk begroot op een half procent, 15.000 gulden. Uiteindelijk liep de rekening op tot ongeveer fl 20.000. Bij de officiële opening van het gebouw in oktober 1970, werd geen aandacht besteed aan het kunstwerk de Drie Vlinders. Wel namen directie en bestuur een fraai klein beeldje in ontvangst, voorstellende de Heilige Familie. Het staat nog altijd in de entree van De Donk.
Naam: Drie Vlinders
Omschrijving: figuratief beeld van vlinders
Kunstenaar: Charles Lous – RKD
Hoogte: ca. 2,5 m
Jaar: 10-1970
Kosten: 20.000 gulden
Materiaal: composiet
Locatie: t.o. Withof 51
Naast het beeld staat de opschrift “Komt allen tot mij. Ik ben de weg, de waarheid en het leven”.
Het Heilig Hart-beeld is door de lokale gemeenschap geschonken ter gelegenheid van het zilveren priesterjubileum van pastoor J. Preyers. Het monument is ontworpen door de gebroeders Oomen, architecten uit Oosterhout en vervaardigd door het atelier Hendrik van der Geld uit ’s-Hertogenbosch. De opbouw (graaf-, metsel-, smeed- en verfwerk) is door de lokale gemeenschap zelf uitgevoerd.
In 1996 is het beeld gerestaureerd als onderdeel van een project tot restauratie van ‘kleine monumenten’, in het kader van de viering van 200 jaar zelfstandig Brabant in 1996.
Hendrik van der Geld leefde van 1838 tot 1914. Het beeld is pas in 1934 in Prinsenbeek geplaatst, het beeld moet dus voorheen elders hebben gestaan.
Het beeld vormt onderdeel van een bakstenen bouwwerk op de hoek van de Groenstraat en de Valdijk. De stenen kolos is al vaak ten prooi gevallen aan vandalisme, maar het houdt stand en symboliseert het rijke roomse verleden van Prinsenbeek.
Jezus maakt met zijn rechter hand het zogenoemde ‘spreekgebaar‘. Het spreekgebaar is het opsteken van de rechterhand met de wijsvinger en de middelvinger naast elkaar gestrekt en de duim soms gevouwen over de naar binnen gebogen ringvinger en pink. Met dit gebaar geboden vroeger oratoren hun toehoorders tot stilte en aandacht. In moderne tijden dient het ter bevestiging van het uitspreken van of instemmen met een eed. In sommige landen wordt voor dit laatste de opgestoken open hand gebruikt.
Op dit moment verreist net achter het beeld een groot appartementencomplex waardoor het beeld enigszins in de verdrukking is terecht gekomen.
Kunstenaar: Hendrik van der Geld – RKD
Jaar: 1932
Hoogte: ca. 2 meter
Materiaal: steen
Stijl: art-deco
Locatie: hoek Groenstraat / Valdijk, Prinsenbeek N51 35.976 E4 43.073
Onder grote belangstelling van genodigden werd door NAC-iconen Frans Bouwmeester en Jacques Visschers het borstbeeld van tijdgenoot Rat Verlegh onthuld. Het borstbeeld heeft een plek verworven in het hoofdgebouw van het stadion dat zijn naam draagt. Het beeld werd aangeboden door de Supportersvereniging en Stichting 100 jaar NAC. Voorzitters Ad van den Bemt (Supportersvereniging) en Peter Daalmans (NAC Museum) staken in hun speeches niet onder stoelen of banken waar het icoon namens hen voor staat. “In zowel zijn rol als speler, schrijver, bestuurder, voorzitter en ere-voorzitter heeft Antonius Wilhelmus Verlegh altijd uitgedragen waar NAC voor staat. Op deze best mogelijke manier eren wij wat hij voor deze voetbalorganisatie heeft gedaan.”
In januari 2020 werd vanwege teleurstellende resultaten door supporters het beeld voorzien van drie gele tranen. De actie was een reactie op het ontslag van trainer Ruud Brood en uitgevoerd uit naam van Fanzine de Rat.
Naam: Rat Verlegh
Omschrijving: borstbeeld
Kunstenaar: Felix van Breugel – RKD
Hoogte: ca. 60 cm
Jaar: 2012
Materiaal: brons
Locatie: NAC-Stadion, Stadionstraat 23
Naast het beeld van Vrouwe Justitia boven het bordes aan de buitenzijde is er ook in het gebouw nog een beeld van vrouw Justitia.
Het eerste stadhuis op de Grote Markt is gebouwd in de 13de eeuw toen Breda stadsrechten kreeg. In 1534 is het ingestort wegens brand.
Vanaf het ontstaan van de stad werd de rechtspraak uitgeoefend door schepenen, een griffier en een schout. Een schout werd aangesteld als hoofd van de schepenbank. Zij hielden zitting in de hal van het stadhuis tot aan de Franse tijd. Daar was een vierschaar ingericht, een vierkante ruimte afgezet met houten hekken, met een grote tafel in het midden. Na de inlijving van 1811 wordt de rechtspraak volgens Frans model ingericht. Vanaf toen was er een rechtbank van eerste aanleg, een rechtbank van koophandel en een vrede rechter, die op diverse plaatsen in de stad zijn gehuisvest. In 1893 verhuisde het gerechtsgebouw naar de nieuwbouw op de hoek van de Kloosterlaan en de Nassaustraat. Volgens verhuisde in 1986 het gerechtsgebouw naar de nieuwbouw aan de Sluissingel. En in 2018 verhuisde men opnieuw, nu naar het gerechtsgebouw nabij het NS-station.
De façade van het stadhuis werd in de 18de eeuw gebouwd. Vroeger waren dit drie huizen, het oude raadhuis en twee huizen, het Cleijne Raedthuis en Huize Vogelsanck. In 1767 is er door bouwmeester Philips Willem Schonck één gevel voorgezet waardoor het van buiten één geheel lijkt. Vrouwe Justitia kreeg een plek aan de voorgevel. Zij vormde de bekroning van de nieuwe façade. Vrouwe Justitia wordt gewoonlijk uitgebeeld met een blinddoek, een zwaard en een weegschaal. De blinddoek staat voor de rechtspraak zonder aanzien des persoons, dat wil zeggen dat niet de personen worden gehoord en veroordeeld, maar slechts de feiten en daden. De weegschaal stelt de afweging van de bewijzen en getuigenissen voor, die in het voordeel of nadeel van de verdachte spreken en het zwaard staat voor het vonnis dat wordt uitgesproken.
Omschrijving: beeld van vrouwe Justitia
Materiaal: steen
Status: Rijksmonument 10176
Locatie: Oude Stadhuis, Grote Markt 38
Het kantoorpand aan de Graaf Engelbertlaan is ondertussen nog maar deels in gebruik door Exxon Mobiel. Het kantoorpand is in 2014 omgedoopt tot Bond Park en een multi tenant gebouw geworden. De naam Bond staat voor ‘Bonding’, ook wel verbinding. Het kunstwerk draagt door de bank-functie en de centrale ligging op het voorterrein bij aan het verbinden van mensen.
Omschrijving: abstract plastiek
Kunstenaar: Nicolaas Billiau (Billio Nic / BilliOnic) (B) – RKD
Hoogte: ca. 3 meter
Jaar: 2014
Materiaal: polyester glasvezel
Locatie: Graaf Engelbertlaan 75 N51 34.055 E4 44.886
Dit meervoudige kunstwerk staat in de Engelse Tuin van Kasteel Bouvigne. De flamingo’s zijn gemaakt van geoxideerd brons en natuurstenen uit de Zwarte Zee.
Naam: Flamingo’s
Omschrijving: 5 flamingo’s
Kunstenaar: Bronislaw Chromy (Polen) – RKD
Hoogte: ca. 1,9 meter
Jaar: 1997
Materiaal: steen en brons
Locatie: Kasteel Bouvigne, Bouvignelaan 5
Het Emu beeld stond aanvankelijk in het Park Valkenberg. Bij de tentoonstelling Brabantse Beeldhouwkunst te Veghel in 1962 maakte het deel uit van een succesvolle inzending van de Bredase kunstenaar. In 1976 kreeg het een plaats in de tuin van Wolfslaar.
Andere bekende beelden van Hein Koreman in Breda zijn: Barmhartige Samaritaan, Betaaltafel, Bloemenmeisje, Bokje, Danseresje, Kringloop, Ree, Schrijvertje, De Trek.
Naam: Emu
Kunstenaar: Hein Koreman – RKD
Omschrijving: beeld van vogel/Emu
Kosten: 4.000 gulden
Hoogte: 1,5 meter
Jaar: 1955
Materiaal: brons
Locatie: Landgoed Wolfslaar, Wolfslaardreef 100-102
De gevelsteen bevindt zich op de zuidgevel van huisnummer 2a. De gevelsteen mist een gedeelte, nl. het derde kind. Het beeld symboliseert de spelende kinderen van de school.
Omschrijving: gevelbeeld met 3 spelende kinderen
Hoogte: 65 cm
Breedte: 125 cm
Materiaal: keramiek
Locatie: Schoolstraat 2c N51 35.972 E4 43.052
