Het monumentale religieuze werk achter het altaar bestaat uit afzonderlijke grote delen, zowel twee- als driedimensionaal. Een reusachtige gestileerde duif – symbool voor de vrede en de Heilige Geest – met een opvallend oog is pontificaal op de zichtwand in het priesterkoor geschilderd. In Prinsenbeek wordt het werk ‘De duif met de bril’ genoemd. Hij was grijs, maar is later door de parochie blauwgrijs overgeschilderd.”
De schildering is feitelijk een sgraffito. Dit is een versieringswijze waarbij in de nog natte klei of engobe figuren of patronen worden gekrast, zodat de onderlaag die vaak een andere kleur heeft zichtbaar wordt.
Links van de duif is een kleurrijk rond mozaïek te zien. Voor het mozaïek is hoogstwaarschijnlijk een aparte gespecialiseerde kunstenaar aangetrokken. Zijn identiteit is echter onbekend. Volgens een parochiegids uit 1970 in het Stadsarchief Breda is dit “een voorstelling van de zon, het licht der wereld: Christus”.
Voor de achterwand staan twee vrijstaande ruimtelijke altaarsculpturen. De linker sculptuur omvat als het ware het ronde mozaïek op de wand daar achter.
De rechter sculptuur toont een gestileerde boomvorm of druivenrank. Volgens de parochiegids gaat het om “omhoogkringende wierook‐wolken”.
Tijdens een inventarisatie van kunst in de gemeente Breda stuitte kunsthistorica Bernadette van Hellenberg Hubar in 2016 al op het werk in Prinsenbeek. Ze is één van de grote specialisten op het gebied van kerkelijke schilderkunst en was verrast over de moderniteit van dit werk. Ze schreef er een artikel over en vroeg via social media om feedback bij collega’s, maar niemand kon het werk thuis brengen. Ze besloot het kunstwerk in januari 2019 jaar op te nemen in de brochure ‘Monumentale kerkelijke schilderkunst tussen 1890 en 1980’, van de Rijksdienst Cultureel Erfgoed.
Veel bijzondere religieuze kunst in Nederland is nog niet goed op waarde geschat of zelfs al verdwenen door de sloop van kerkgebouwen. Meer aandacht daarvoor is dan ook van groot belang. Jelsma -religieus erfgoed specialist uit Hilversum – besloot zich in het raadsel rond de herkomst van het werk vast te bijten en die zomer op zoek te gaan in de oude archieven van de parochie in het bisdom en in het Stadsarchief Breda, maar daarin bleek weinig te vinden over de kunst in Prinsenbeek. Het oude kasboek van de parochie bevatte wel een belangrijke aanwijzing. De vermelding van een betaling van 3500 gulden op 31 januari 1964 een paar maanden na de oplevering van de kerk aan G. de Morée uit Breda. Contact met de kleinzoon van Gerrit de Morée, keramist Patrick Horward uit Breda, bracht uitsluitsel. Hij vond een fotoarchief terug van het werk in Prinsenbeek van zijn grootvader met notities en een ontwerpschets en bouwtekening. Het was een bijzondere ontdekking. Gerrit de Morée was namelijk behalve beeldend kunstenaar van niveau ook een belangrijke man voor de regio. Hij was medeoprichter van de Bredase Kunstkring en van de huidige academie St. Joost, waar hij ook jarenlang doceerde. De academie meldde in 2020 nog dat de wandschildering in het Electron-gebouw het grootste nog bestaande werk van Gerrit de Morée was. Nu blijkt er een nog groter werk van hem te bestaan in Prinsenbeek. Werk dat voor een rooms-katholiek kerkinterieur ook nog eens bijzonder vooruitstrevend is.
Omschrijving: sgraffito, mozaïek en sculpturen
Kunstenaar: Gerrit de Morée – RKD
Afmeting: ca. 10 x 22 meter
Kunst in de gemeente Breda 